Ну, раз текущий год является годом РФ в Королевстве Нидерландов и годом Королевства Нидерландов в РФ, то следует оживить мою тему "Гимны".
Голландский гимн по праву считается старейшим гимном в мире.
Он был написан около 1574 г. , однако официально принят только в 1932 г. Авторство слов приписывают известному политическому деятелю того времени: Филиппу ван Марниксу, однако этот факт не является строго установленным. Оригинальный текст насчитывает 15 строф и представляет собой акростих, в котором зашифровано имя принца Вильгельма Оранского I, прозванного "Молчаливым", лидера восстания голландцев против испанского владычества. На практике же обычно исполняются только два куплета: 1-й и 6-й.
Мелодия взята из популярной французской солдатской песни "Autre chanson de la ville de Chartres assiégée par le prince de Condé" ("Ещё одна песня о городе Шартре, осаждённом принцем Конде"), известной с 1569
Хэт Вильгэльмус (нидерл. Het Wilhelmus, песня Вильгельма) — гимн Нидерландов и один из старейших гимнов в мире. Это песня о Вильгельме I Молчаливом, принце Оранском и лидере нидерландской революции XVI века. Потомки Вильгельма I Оранского — Оранская династия — с 1815 являются королевской династией Нидерландов. Слова были написаны между 1568 и 1572 во время нидерландского восстания против Испании. Возможным автором был Филип ван Марникс, лорд Синт-Алдегодни. Полный текст очень длинен (15 строф). Вот первая строфа, обычно поющаяся в официальной обстановке: Wilhelmus van Nassauwe ben ik, van Duitsen bloed, den vaderland getrouwe blijf ik tot in den dood. Een Prinse van Oranje ben ik, vrij, onverveerd, den Koning van Hispanje heb ik altijd geëerd. Стихотворение представляет собой акростих — по первым буквам каждой строфы полного текста (но не строки, как обычно в акростихе) читаются слова «Вильгельм Нассауский» (в орфографии XVI века).
Original Dutch lyrics
Contemporary Dutch lyrics
English lyrics meant to fit the melody
First stanza
Wilhelmus van Nassouwe Ben ick van Duytschen bloet, Den Vaderlant getrouwe Blyf ick tot in den doot: Een Prince van Oraengien Ben ick vrij onverveert, Den Coninck van Hispaengien Heb ick altijt gheeert.
Wilhelmus van Nassouwe ben ik, van Duitsen bloed, den vaderland getrouwe blijf ik tot in den dood. Een Prinse van Oranje ben ik, vrij, onverveerd, den Koning van Hispanje heb ik altijd geëerd.
William of Nassau, scion Of a Dutch and ancient line, I dedicate undying Faith to this land of mine. A prince I am, undaunted, Of Orange, ever free, To the king of Spain I've granted A lifelong loyalty.
Second stanza
In Godes vrees te leven Heb ick altyt betracht, Daerom ben ick verdreven Om Landt om Luyd ghebracht: Maer God sal mij regeren Als een goet Instrument, Dat ick zal wederkeeren In mijnen Regiment.
In Godes vrees te leven heb ik altijd betracht, daarom ben ik verdreven, om land, om luid gebracht. Maar God zal mij regeren als een goed instrument, dat ik zal wederkeren in mijnen regiment.
I've ever tried to live in The fear of God's command And therefore I've been driven, From people, home, and land, But God, I trust, will rate me His willing instrument And one day reinstate me Into my government.
Third stanza
Lydt u myn Ondersaten Die oprecht zyn van aert, Godt sal u niet verlaten Al zijt ghy nu beswaert: Die vroom begheert te leven Bidt Godt nacht ende dach, Dat hy my cracht wil gheven Dat ick u helpen mach.
Lijdt u, mijn onderzaten die oprecht zijt van aard, God zal u niet verlaten, al zijt gij nu bezwaard. Die vroom begeert te leven, bidt God nacht ende dag, dat Hij mij kracht zal geven, dat ik u helpen mag.
Let no despair betray you, My subjects true and good. The Lord will surely stay you Though now you are pursued. He who would live devoutly Must pray God day and night To throw His power about me As champion of your right.
Fourth stanza
Lyf en goet al te samen Heb ick u niet verschoont, Mijn broeders hooch van Namen Hebbent u oock vertoont: Graef Adolff is ghebleven In Vriesland in den slaech, Syn Siel int ewich Leven Verwacht den Jongsten dach.
Lijf en goed al te samen heb ik u niet verschoond, mijn broeders hoog van namen hebben 't u ook vertoond: Graaf Adolf is gebleven in Friesland in den slag, zijn ziel in 't eeuwig leven verwacht den jongsten dag.
Life and my all for others I sacrificed, for you! And my illustrious brothers Proved their devotion too. Count Adolf, more's the pity, Fell in the Frisian fray, And in the eternal city Awaits the judgement day.
Fifth stanza
Edel en Hooch gheboren Van Keyserlicken Stam: Een Vorst des Rijcks vercoren Als een vroom Christen man, Voor Godes Woort ghepreesen Heb ick vrij onversaecht, Als een Helt sonder vreesen Mijn edel bloet ghewaecht.
Edel en hooggeboren, van keizerlijken stam, een vorst des rijks verkoren, als een vroom christenman, voor Godes woord geprezen, heb ik, vrij onversaagd, als een held zonder vreden mijn edel bloed gewaagd.
I, nobly born, descended From an imperial stock. An empire's prince, defended (Braving the battle's shock Heroically and fearless As pious Christian ought) With my life's blood the peerless Gospel of God our Lord.
Sixth stanza
Mijn Schilt ende betrouwen Sijt ghy, o Godt mijn Heer, Op u soo wil ick bouwen Verlaet mij nimmermeer: Dat ick doch vroom mach blijven V dienaer taller stondt, Die Tyranny verdrijven, Die my mijn hert doorwondt.
Mijn schild ende betrouwen zijt Gij, o God mijn Heer, op U zo wil ik bouwen, Verlaat mij nimmermeer. Dat ik doch vroom mag blijven, uw dienaar t'aller stond, de tirannie verdrijven die mij mijn hart doorwondt.
A shield and my reliance, O God, Thou ever wert. I'll trust unto Thy guidance. O leave me not ungirt. That I may stay a pious Servant of Thine for aye And drive the plagues that try us And tyranny away.
Seventh stanza
Van al die my beswaren, End mijn Vervolghers zijn, Mijn Godt wilt doch bewaren Den trouwen dienaer dijn: Dat sy my niet verrasschen In haren boosen moet, Haer handen niet en wasschen In mijn onschuldich bloet.
Van al die mij bezwaren en mijn vervolgers zijn, mijn God, wil doch bewaren den trouwen dienaar dijn, dat zij mij niet verrassen in hunnen bozen moed, hun handen niet en wassen in mijn onschuldig bloed.
My God, I pray thee, save me From all who do pursue And threaten to enslave me, Thy trusted servant true. O Father, do not sanction Their wicked, foul design, Don't let them wash their hands in This guiltless blood of mine.
Eighth stanza
Als David moeste vluchten Voor Saul den Tyran: Soo heb ick moeten suchten Met menich Edelman: Maer Godt heeft hem verheven Verlost uit alder noot, Een Coninckrijk ghegheven In Israel seer groot.
Als David moeste vluchten voor Sauel den tiran, zo heb ik moeten zuchten als menig edelman. Maar God heeft hem verheven, verlost uit alder nood, een koninkrijk gegeven in Israël zeer groot.
O David, thou soughtest shelter From King Saul's tyranny. Even so I fled this welter And many a lord with me. But God the Lord did save me From exile and its hell And, in His mercy, gave him A realm in Israel.
Ninth stanza
Na tsuer sal ick ontfanghen Van Godt mijn Heer dat soet, Daer na so doet verlanghen Mijn Vorstelick ghemoet: Dat is dat ick mach sterven Met eeren in dat Velt, Een eewich Rijck verwerven Als een ghetrouwe Helt.
Na 't zuur zal ik ontvangen van God mijn Heer dat zoet, daarnaar zo doet verlangen mijn vorstelijk gemoed: dat is, dat ik mag sterven met eren in dat veld, een eeuwig rijk verwerven als een getrouwen held.
Fear not 't will rain sans ceasing The clouds are bound to part. I bide that sight so pleasing Unto my princely heart, Which is that I with honor Encounter death in war, And meet in heaven my Donor, His faithful warrior.
Tenth stanza
Niet doet my meer erbarmen In mijnen wederspoet, Dan dat men siet verarmen Des Conincks Landen goet, Dat van de Spaengiaerts crencken O Edel Neerlandt soet, Als ick daer aen ghedencke Mijn Edel hert dat bloet.
Niet doet mij meer erbarmen in mijnen wederspoed dan dat men ziet verarmen des Konings landen goed. Dat u de Spanjaards krenken, o edel Neerland zoet, als ik daaraan gedenke, mijn edel hart dat bloedt.
Nothing so moves my pity As seeing through these lands, Field, village, town and city Pillaged by roving hands. O that the Spaniards rape thee, My Netherlands so sweet, The thought of that does grip me Causing my heart to bleed.
Eleventh stanza
Als een Prins op gheseten Met mijner Heyres cracht, Van den Tyran vermeten Heb ick den Slach verwacht, Die by Maestricht begraven Bevreesden mijn ghewelt, Mijn ruyters sach men draven. Seer moedich door dat Velt.
Als een prins opgezeten met mijner heireskracht, van den tiran vermeten heb ik den slag verwacht, die, bij Maastricht begraven, bevreesden mijn geweld; mijn ruiters zag men draven zeer moedig door dat veld.
A stride on steed of mettle I've waited with my host The tyrant's call to battle, Who durst not do his boast. For, near Maastricht ensconced, He feared the force I wield. My horsemen saw one bounce it Bravely across the field.
Twelfth stanza
Soo het den wille des Heeren Op die tyt had gheweest, Had ick gheern willen keeren Van v dit swear tempeest: Maer de Heer van hier boven Die alle dinck regeert. Diemen altijd moet loven En heeftet niet begheert.
Zo het den wil des Heren op dien tijd had geweest, had ik geern willen keren van u dit zwaar tempeest. Maar de Heer van hierboven, die alle ding regeert, die men altijd moet loven, en heeft het niet begeerd.
Surely, if God had willed it, When that fierce tempest blew, My power would have stilled it, Or turned its blast from you But He who dwells in heaven, Whence all our blessings flow, For which aye praise be given, Did not desire it so.
Thirteenth stanza
Seer Prinslick was ghedreven Mijn Princelick ghemoet, Stantvastich is ghebleven Mijn hert in teghenspoet, Den Heer heb ick ghebeden Van mijnes herten gront, Dat hy mijn saeck wil reden, Mijn onschult doen bekant.
Zeer christlijk was gedreven mijn prinselijk gemoed, standvastig is gebleven mijn hart in tegenspoed. Den Heer heb ik gebeden uit mijnes harten grond, dat Hij mijn zaak wil redden, mijn onschuld maken kond.
Steadfast my heart remaineth In my adversity My princely courage straineth All nerves to live and be. I've prayed the Lord my Master With fervid heart and tense To save me from disaster And prove my innocence.
Fourteenth stanza
Oorlof mijn arme Schapen Die zijt in grooten noot, V Herder sal niet slapen Al zijt ghy nu verstroyt: Tot Godt wilt v begheven, Syn heylsaem Woort neemt aen, Als vrome Christen leven, Tsal hier haest zijn ghedaen.
Oorlof, mijn arme schapen die zijt in groten nood, uw herder zal niet slapen, al zijt gij nu verstrooid. Tot God wilt u begeven, zijn heilzaam woord neemt aan, als vrome christen leven,- 't zal hier haast zijn gedaan.
Alas! my flock. To sever Is hard on us. Farewell. Your Shepherd wakes, wherever Dispersed you may dwell, Pray God that He may ease you. His Gospel be your cure. Walk in the steps of Jesus This life will not endure.
Fifteenth stanza
Voor Godt wil ick belijden End zijner grooter Macht, Dat ick tot gheenen tijden Den Coninck heb veracht: Dan dat ick Godt den Heere Der hoochster Maiesteyt, Heb moeten obedieren, Inder gherechticheyt.
Voor God wil ik belijden en zijner groten macht, dat ik tot genen tijden den Koning heb veracht, dan dat ik God den Heere, der hoogsten Majesteit, heb moeten obediëren in der gerechtigheid.
Unto the Lord His power I do confession make That ne'er at any hour Ill of the King I spake. But unto God, the greatest Of Majesties I owe Obedience first and latest, For Justice wills it so.
Acrostic
WILLEMVANNASSOV
WILLEMVANNAZZOV
WILLIAMOFNASSAU
Я, Вильгельм ван Нассау, Голландских, принц, кровей, Отчизне присягаю Быть верной только ей. Как истинный Оранский, Я честью дорожу, Так знай, король испанский: Тебе лишь я служу.
Мой щит, моя опора, О ты, Господь мой Бог Я на тебе всё строю, Будь вечный мне оплот. За это самый верный Твой буду на земле. Лишь б тирании скверну Избыть из сердца мне.
Ну, раз текущий год является годом РФ в Королевстве Нидерландов и годом Королевства Нидерландов в РФ, то следует оживить мою тему "Гимны".
